حمله به «تتلو» با شعار آزادی بیان/ جرم تتلو چیست؟

رئیسی چه زیبا در آخرین روز تبلیغات انتخاباتی مهم‌ترین شعار خود را جامه عمل پوشاند؛ نه از آن جهت که خود به آن معتقد باشد از آن جهت که شدنی است و می‌شود «رئیس جمهور همه ایران» بود.

به گزارش مشرق، با ورود نرم‌افزارهای جدید آهنگ در کشور که روند آهنگسازی و خوانندگی را تسهیل می‌بخشید، نسل جدید خواننده‌های جوان در کشور پا به عرصه موسیقی گذاشتند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این نسل که اکثرا بدون مجوز و از طریق شبکه‌های اجتماعی با مخاطبان خود در ارتباط بودند به «خواننده‌های زیرزمینی» مشهور شدند.

اکثر خواننده‌های زیرزمینی را خواننده‌های «رپ» تشکیل می‌دانند که یکی از مشهورترین آنها امیرحسین مقصودلو، معروف به «تتلو» بود.

با گسترش شبکه‌های اجتماعی، روزبه روز بر طرفداران او افزوده شد تا جایی که دنبال‌کنندگان تتلو در اینستاگرام به بیش از ۴ میلیون نفر رسید.

امیرحسین مقصودلو که طرفداران بی‌شمار و دوآتیشه‌اش همه کارشناسان فرهنگی و اجتماعی را شوکه کرده بود بعد از چند سال تغییرات محسوسی در نوع عملکرد شخصی و حرفه‌ای او مشاهده شد.

تتلو که پیش از این بیشتر به درج مطالب عاشقانه، ورزشی و روزمره در صفحات شخصی خود می‌پرداخت ناگهان به مسائل اجتماعی و مذهبی پرداخت تا کم کم و با گذشت زمان خبر از تغییرات درونی خود دهد.

تتلو در بحبوحه مذاکرات پر انتقاد هسته‌ای دولت روحانی آهنگ «انرژی هسته‌ای» را خواند و موزیک ویدئوی آن را منتشر کرد تا فصل نویی از فعالیت خود را آغاز کند.

مقصودلو با درج پست‌های مختلف هوادران خود را دعوت به رعایت حجاب می‌کرد و گاهی در دفاع از رهبر کشور، مطالبی را درج می‌کرد.

تتلو در کانال شخصی‌اش هوادارانش را دعوت به خواندن نماز می‌کرد و هر از گاهی در نیمه‌های شب از مخاطبان خود می‌خواست که همان موقع و در هنگام اذان، نماز صبح بخوانند.

مقصودلو که بارها در مصاحبه‌های رسمی و غیررسمی تاکید می‌کرد که از لقب «خواننده زیرزمینی» خوشش نمی‌آید، مدام خبر از سعی و تلاش خود برای گرفتن مجوز و اجرای کنسرت می‌داد که با کارشکنی دولتی‌ها موفق به انجام آن نمی‌شد.

با آغاز رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری و موضع‌گیری‌های سیاسی هنرمندان، تتلو هم در پست‌های جداگانه تاکید کرد که مانند هر انسان آزاده‌ای حق رای دارد و انتخاب او «قالیباف» است.

او که هر بار و پس از اعلام تغییرات روحی خود با آماج توهین‌های شبهه روشنفکران مواجه می‌شد این بار نیز از سوی آنها متهم به خواننده «حکومتی» شد؛ در حالی که پیش از او بسیاری از هنرمندان رسما اعلام کرده بودند که از حسن روحانی در انتخابات پیش رو حمایت می‌کنند و اگر قرار است کسی برچسب حکومتی بخورد، هنرمندان حامی رئیس جمهوری مستقر مستحق‌تر به این لقب هستند.

با ائتلاف محمدباقر قالیباف و حجت‌الاسلام رئیسی، تتلو هم با درج مطالبی حمایت خود را از حجت‌الاسلام رئیسی اعلام کرد تا این بار بیش از گذشته با آماج حملات ناجوانمردانه شبهه روشنفکران فعال در فضای مجازی مواجه شود؛ چون این بار او از یک رو «روحانی» حمایت کرده بود!

یک روحانی که طی هفته‌های گذشته با پروپاگاندای جریان رقیب در انتخابات با سیاه‌نمایی و تخریب مطلق از او به عنوان یک فرد مخالف موسیقی یاد می‌شد!

حمایت تتلو از حجت‌الاسلام رئیسی ضربه سنگینی به تخریب‌کنندگان بود و پس از حمایت تتلو تکاپوی آنها برای جذب هنرمندان دیگر در ستاد روحانی و تخریب همزمان حجت‌الاسلام رئیسی و تتلو بیشتر شد تا جایی که پیش از سفر انتخاباتی مشهد روحانی تعدادی از هنرمندان از جمله سالار عقیلی روحانی را همراهی کردند.

نکته جالب توجه در این میان حمایت برخی خواننده‌های زیرزمینی از دیگر نامزدها از جمله خود روحانی بود!

پس از آنکه ساسی مانکن خواننده زیرزمینی در سال ۸۸ ضمن حمایت از مهدی کروبی، نماینده اصلاح‌طلبان در انتخابات، برای او یک آهنگ اختصاصی خواند؛ گروه زیرزمینی «بروبکس» با آهنگ معروف «سوس خانوم» در سال ۱۳۹۲ به دیدار حسن روحانی رفتند.

همان‌هایی که بعد از انتخابات ۸۸ و در آغوش کشیدن رئیس‌جمهور مستقر و قانونی مردم (محمود احمدی‌نژاد) توسط افتخاری او را آماج توهین‌های زشت و ناروا کردند این بار پیش از انتخابات از سالار عقیلی خواستند تا برایشان در مشهد کنسرتی برگزار کند تا روحانی پس از آن برای مردم سخنرانی کند!

صحنه رقابت هنرمان حامی روحانی و رئیسی و به تبع آن تخریب گسترده حجت‌الاسلام رئیسی هر لحظه داغ‌تر می‌شد تا آنکه هم او که از سوی روحانی متهم به دیوارکشی و مخالفت با کنسرت و موسیقی بودند در فرودگاه مهرآباد با صحنه‌ای غیرقابل باور روبرو شود.

امیرحسین مقصودلو با همان بدن پر از تتو دیدار رئیسی را در فرودگاه مهرآباد به انتظار نشسته بود...

با هماهنگی‌های صورت گرفته، حجت‌الاسلام رئیسی پذیرفت تا دقایقی پای صحبت‌های این جوان مملکت بنشیند؛ رئیسی که نماد انتخاباتی‌اش کارت ملی بود و شعارش رئیس‌جمهور همه مردم ایران، نه تنها مخالفتی با این دیدار نکرد بلکه بر اساس تعالیم مورد تاکید اسلام دقایقی را پای صحبت‌های تتلو نشست و گوش به حرف‌های او سپرد؛ تتلو از خودش گفت از اعتقاداتش از اینکه سعی دارد از این پس مسلمان‌تر از گذشته به ترویج اسلام و دفاع از کشور و رهبر بپردازد و پس از آنکه متوجه شد رئیسی هم آهنگ امام رضای او را شنیده است برای ادامه فعالیت هنری خود راسخ‌تر و محکم‌تر از گذشته شود.

سیر تحولات امیرحسین مقصودلو و دیدار شوکه‌کننده او با حجت‌الاسلام رئیسی با او را باید ساعت‌ها و روزها بررسی کرد؛ آری رئیس جمهوری برای همه مردم ایران با همه سلایق و عقاید دینی برازنده رئیسی است؛ جوانان ما با هر تیپ و شخصیت گاهی فقط و فقط نیاز به توجه دارند؛ نیاز به چند دقیقه تفکر و صحبت دارند.

تتلو می‌گوید بارها خواسته است تا با دولتمردان دولت روحانی بنشیند و صحبت کند اما آنها نخواسته‌اند!

تتلو که سال‌ها پیش پدر خود را نیز از دست داده است در فضایی بسیار صمیمی از آهنگ‌هایش می‌گوید و تتوهایش و پشیمانی‌هایش و ...

اما این بار هم همان شبهه روشنفکران خودبی‌شمارپندار او را رها نکردند و رکیک‌ترین فحش‌ها را نثار او کردند، فقط و فقط برای چند دقیقه صحبت!

و کار به جایی می‌رسد که دولت‌مردانی چون حسام‌الدین آشنا که مشاور فرهنگی رئیس‌جمهور است و خود یک روحانی است با درج تصویری تمسخرآمیز از تتلو او را به سخره می‌گیرد که باید از او پرسید بر اساس کدام آموزه دینی این حق را به خود داده است!؟

همان‌هایی که قبح‌شکنی‌ها، وطن‌فروشی‌ها و تن‌فروشی‌های دوستان و هم‌سنفی‌های خود را «آزادی» معنی می‌کردند این بار زبان به فحاشی گشودند.

آن‌هایی که بدن برهنه بازیگر زن ایرانی را با هزاران دلیل غیرمنطقی و غیرمعقول توجیه می‌کردند که چه کار به او دارید بدنش متعلق به خودش است و هرکسی را در قبر خودش می‌گذارند؛ دهان گشودند به یاوه‌سرایی!

تتلو پس از دیدار با خادم‌الرضا(ع) می‌گوید: «می‌خواهم به احترام نزدیکان و یاران رهبر از این به بعد باز هم سنگین‌تر باشم؛ از فردا با تتلوی جدیدی مواجه خواهید شد...».

رئیسی چه زیبا در آخرین روز تبلیغات انتخاباتی مهم‌ترین شعار خود را جامه عمل پوشاند؛ نه از آن جهت که خود به آن معتقد باشد از آن جهت که شدنی است و می‌شود «رئیس جمهور همه ایران» بود.

کارزار انتخاباتی به پایان می‌رسد و روسیاهی‌اش به چهره همان‌هایی می‌ماند که آزادی را تنها در شعار و حرف می‌خواهند... و هر پرهیزکار گذشته‌ای دارد و هر گنه‌کار آینده‌ای...

منبع: فارس

منبع: مشرق

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۳۴۶۴۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بهار ۵۹؛ وقتی داد سندیکای خبرنگاران از حمله به مطبوعات درآمد

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در بهار ۱۳۵۹ پس از چندین مرحله توقیف مطبوعات - که در تابستان پیش از آن (۱۳۵۸) توسط دادستانی انقلاب اتفاق افتاد و برخی روزنامه‌ها و مجلات از جمله «آیندگان» و «تهران مصور» توقیف شدند - هنوز اجل توقیف بر سر بسیاری مجلات و روزنامه‌های دیگر می‌گشت و آن‌ها را با تحدید و تهدید مواجه می‌ساخت. در رادیو تلویزیون علیه برخی جراید داد سخن سر داده می‌شد، در بعضی استان‌ها ماموران محلی از توزیع نشریات قانونی جلوگیری می‌کردند و گاه گروه‌های تندرو با چوب و چماغ به جان دکه‌ی توزیع‌کننده‌ی بیچاره می‌افتادند. موضوع تا جایی بیخ پیدا کرد که سندیکای نویسندگان و خبرنگاران مطبوعات طی نامه‌ای سرگشاده به ابوالحسن بنی‌صدر رئیس‌جمهور وقت به این قضیه به‌شدت اعتراض کرد. این نامه که روز چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت ۵۹ در صفحه‌ی دوم روزنامه‌ی اطلاعات منتشر شد به این شرح بود:

کار به جایی رسیده است که رادیو تلویزیون بر خلاف قانون اساسی جو جامعه را علیه روزنامه‌ها بسیج می‌کند. ماموران محلی در استان‌ها از توزیع نشریاتی که با امتیاز قانونی منتشر می‌شوند جلوگیری می‌کنند و اعتراض فروشندگان جراید از تهدید و زورگویی گروه‌های چماق‌به‌دست بلند است و هیچ نهاد قانونی حامی آنان نیست.

آقای رئیس‌جمهوری

سندیکای نویسندگان و خبرنگاران مطبوعات بدین‌وسیله نگرانی عمیق خود را از شدت گرفتن موج هجوم به مطبوعات ابراز می‌دارد به‌ویژه آن‌که بخش وسیعی از حملات و تهدیدها علیه روزنامه‌نگاران به وسیله‌ی نهادهای دولتی و حکومتی که طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مسئولیت آن‌ها با شماست اعمال می‌گردد.

آقای رئیس‌جمهوری

روزنامه‌نگاران ایران هنوز سخنان شما را در تمام طول مدت پس از انقلاب و پیش از عهده‌دار شدن وظایف ریاست‌جمهوری درباره‌ی ضرورت تامین آزادی کامل عقیده و بیان رعایت کامل آزادی مطبوعات فراموش نکرده‌اند و بسیار حیرت‌آور است که زیر نظارت مستقیم شما در مدت کوتاهی که از انتخاب‌تان به ریاست‌جمهوری نگذشته موج اختناق و تهدید و ارعاب روزنامه‌نگاران از سوی رادیو تلویزیون که به هر صورت سخن‌گوی هیات حاکمه محسوب می‌شود، و نیز برخی مسئولان اجرایی بالا گرفته است. کار به جایی رسیده است که رادیو تلویزیون بر خلاف قانون اساسی جو جامعه را علیه روزنامه‌ها بسیج می‌کند. ماموران محلی در استان‌ها از توزیع نشریاتی که با امتیاز قانونی منتشر می‌شوند جلوگیری می‌کنند و اعتراض فروشندگان جراید از تهدید و زورگویی گروه‌های چماق‌به‌دست بلند است و هیچ نهاد قانونی حامی آنان نیست.

آقای رئیس‌جمهوری

تصور نمی‌کنید که شما در این نکته با ما هم‌عقیده نباشید که یکی از بزرگ‌ترین آرمان‌های مردم ما تامین آزادی بیان و قلم بوده است و نیز مطمئن هستیم که شما هر روز در جریان یورش‌های منظم و غیرمنظم گروه‌های مسئول و یا غیرمسئول به عرصه‌ی مطبوعات، فروشندگان جراید و اجتماعات گروه‌های سیاسی هستید و اعلامیه‌ی اخیر شما درباره‌ی ضرورت رسیدن به یک وحدت اصولی نشان می‌دهد که توسعه‌ی هرج و مرج و بی‌قانونی را برای آینده‌ی کشور به شدت خطرناک می‌دانید.

اعتقاد ما این است که بدون تامین آزادی کامل بیان و قلم و حفظ حرمت همه‌ی صاحبان اندیشه و افکار که تنها راه رسیدن به تفاهم فکری و آشنایی با نقاط اختلاف بین گروه‌هاست رسیدن به چنین وحدتی دور از منطق می‌نماید و تصریح می‌کنیم نفاق و چنددستگی در مسائل اصلی زمانی شدت پیدا می‌کند و به برخوردها منجر می‌شود که یکی از دو طرف نتواند عقاید و آرمان‌های خود را آزادانه و از طریق مطبوعات بی‌طرف ابراز دارد.

آقای رئیس‌جمهوری

سندیکای نویسندگان و خبرنگاران مطبوعات به حکم رسالتی که در حفظ و گسترش آزادی قلم و بیان بر دوش خود احساس می‌کند توجه آن‌جناب را به خطر بزرگی جلب می‌کند که انحصاری شدن مطبوعات متوجه آینده‌ی کشور و در نتیجه حاکمیت ملی و وحدت کشورمان خواهد کرد و مصرانه از شما می‌خواهد پیش از آن‌که دیر شود برای درهم کوبیدن این موج انحصارطلبی اقدام کنید.

آقای رئیس‌جمهوری

نسل آینده‌ی این کشور غفلت ما را در جلوگیری از تحدید آزادی‌های اساسی مردم نخواهد بخشید و به موجب قانون شما را مسئول حوادثی که ادامه‌ی این انحصارطلبی‌ها پدید خواهد آورد، خواهد شناخت.

انتظار ما از شما این است که فورا به هجوم‌ها و تهدیدهایی که از مدت‌ها پیش علیه مطبوعات اعمال می‌شود پایان دهید و بدین ترتیب راه را برای وحدتی که همواره بدان تاکید می‌کنید هموار سازید.

گفتنی است خطاب نامه‌ی سندیکا به ابوالحسن بنی‌صدر بود که روزنامه‌ی خودش «انقلاب اسلامی» یک سال بعد در ۱۸ خرداد ۱۳۶۰ توسط اسدالله لاجوردی دادستان انقلاب توقیف شد!

۲۵۹۵۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903392